Direct naar inhoud

Norquensi
Keti
Koti
verbroken
ketenen

Elk jaar op 1 juli is het een belangrijke dag voor heel veel mensen in Nederland. Dan is het Keti Koti (verbroken ketenen). Dit is een feestdag waarop mensen uit Suriname en de Nederlandse Antillen de afschaffing van de slavernij vieren. Op 1 juli 1863 heeft de Koninkrijk der Nederlanden (met de Emancipatiewet) de slavernij afgeschaft in Suriname en op de Nederlandse Antillen. De slaafgemaakten dienden nog wel tien jaar langer verplicht door te werken onder dezelfde onmenswaardige omstandigheden. De slavernij werd weliswaar formeel afgeschaft in 1863, maar ze waren pas echt vrij in 1873. Een belangrijke en emotionele dag dus voor veel Nederlanders. In deze blog neem ik jullie mee naar hoe ik Keti Koti ervaar en wat het voor mij betekend.

Waar wordt Keti Koti in Nederland gevierd?
In het Oosterpark in Amsterdam is er sinds 2009 een herdenking van de slavernij en viering van het einde van de slavernij georganiseerd. Dit is het Keti Koti Festival. Op dit festival is er muziek waarop gedanst wordt, veel lekker eten waar je van kunt genieten en meer. Het festival begint met een optocht, daarna een herdenking van de afschaffing en tot slot dus het vieren van de afschaffing. In verschillende steden staan er ook slavernijmonumenten.

afbeelding bij Keti Koti

Waarom is Keti Koti in Nederland belangrijk?
Nederland is een multicultureel land met een rijke geschiedenis. Helaas is de slavernij hier een groot onderdeel van. Het slavernij verleden heeft veel slachtoffers gekend en het is belangrijk dat we dit herdenken. Vooral in een tijd waarin er veel verdeeldheid heerst tussen bevolkingsgroepen is het mooi om met een mooie dag als deze even stil te staan bij wat er gebeurd is in het verleden zodat we ervan kunnen leren.

Wat betekent Keti Koti voor mij?
Zelf ben ik geboren op Curacao, vanaf kleins af aan heb ik het verhaal meegekregen. Wat is slavernij, wat is er gebeurd in die tijden en meer. Dit is als kind heel confronterend en het voelt eigenlijk alsof je puur gehaat werd op basis van je huidskleur, dit is geen fijn gevoel. Daarom is Keti Koti een lichtpuntje elk jaar. We herdenken een vreselijke tijd, maar kunnen wel vieren dat de slavernij eindelijk voorbij is en dat we nu gelijk behandeld worden, tenminste op papier. Helaas is het in de praktijk nog lang niet het geval. We hebben nog te maken met moderne slavernij. Ook is racisme en discriminatie tot op heden nog aan de orde. Mensen met een donkere huidskleur worden nog steeds racistisch bejegend en gediscrimineerd. Daarom vind ik het belangrijk om als man met een donkere huidskleur racisme en discriminatie te voorkomen en te bestrijden. Dit zijn de kernwaarden waar BGBF ook achter staat en de strijd die ik samen met hun voer.

Wat kunnen we nog bereiken met Keti Koti?
Monumenten en een apart Keti Koti Festival hebben we nu al in Nederland, dat is al heel mooi. Alleen denk ik dat we in Nederland nog een paar stappen kunnen maken. Zelf zou ik het mooi vinden als leerlingen op de basisschool of middelbare school in de week van Keti Koti een thema Slavernij hebben waarin ze veel kennis kunnen vergaren over dit onderwerp. In de grote steden zal er vast al meer aandacht voor zijn, alleen is het nog belangrijker om deze onderwerpen te bespreken in steden waarin er minder mensen van kleur wonen.