5 vragen in Larens Journaal

Het Larens Journaal van 15 maart 2024 publiceert in de week tegen racisme een interview met onze klachtenconsulenten voor de vaste rubriek “5 vragen aan”. Lees het artikel van Nathalie Rooze waarin wij vertellen over het belang van melden, en hoe je kunt melden. En vergeet niet op 10 mei langs te komen bij ons inloopspreekuur in Hart van Laren, Brinkhuis Laren van 11 tot 12 uur.

In 1960 riepen de Verenigde Naties 21 maart uit tot Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie. Maar ook nu nog is het onderwerp actueel. Ruim een kwart van de Nederlanders krijgt te maken met racisme en discriminatie. Daarom werd in januari het platform Discriminatie.nl gelanceerd, waar alle inwoners van Nederland incidenten rond­om discriminatie kunnen melden. Jessika ter Wal en Bernd Buiting van Discriminatie.nl Gooi en Vechtstreek vertellen erover.

Waarom een landelijk meldpunt?

Bernd: ‘Voorheen waren er in Nederland achttien regio­nale anti-discriminatievoorzieningen. Maar al die ver­schillende meldpunten waren bij het publiek niet zo goed bekend. Nu gaan we in heel Nederland verder onder één naam en zijn we voor iedereen bereikbaar via de gemeenschappelijke website www.discriminatie.nl. Door het invoeren van je postcode kom je automatisch bij de juiste regionale afdeling terecht.’

Is het zinvol om een incident bij jullie te melden?

Bernd: ‘Absoluut. Hoewel we ook zien dat mensen soms twijfelen. Ze denken bijvoorbeeld dat het geen zin heeft om te melden. Of ze zijn het misschien zelfs gewoon gaan vinden om te worden gediscrimineerd. Maar het is zeker zinvol om een melding te doen. Discriminatie heeft veel impact op iemands persoonlijke leven en wel­zijn. Het kan gevolgen hebben voor je werk, je opleiding en je sociale leven. Erover praten helpt. En mogelijk kan je ermee voorkomen dat het opnieuw gebeurt, bij jou­zelf of bij een ander. Bovendien registreren wij elke mel­ding. Ieder jaar doen we daar verslag van in onze rap­portage. Deze cijfers presenteren we ook aan de minister en aan de gemeenten in onze regio. Door een incident bij ons te melden, draag je dus ook bij aan de nodige bewustwording.’

Hoe gaan jullie te werk?

Jessika: ‘Als we een melding binnenkrijgen, nemen we eerst contact op met de melder. Samen brengen we de klacht in kaart. Ook kijken we of er voor de klacht een wettelijke grond is. Bij eventuele vervolgstappen is de wens van de melder leidend. We kunnen bijvoorbeeld namens de melder een brief schrijven aan de wederpartij. Daarbij vragen we altijd om een reactie: we willen graag beide kanten van het verhaal horen. En we gaan zeker niet meteen met een beschuldigend vingertje naar de ander wijzen. Daarna gaan we, als de melder dat wenst, op zoek naar een oplossing. Bijvoorbeeld door te bemiddelen of door de wederpartij te informeren over wetgeving. Maar we kunnen ook helpen bij het doen van aangifte.’

Bernd: ‘We merken dat de wederpartij een klacht meestal serieus neemt. Als meldpunt hebben wij vaak meer impact en kunnen we meer bereiken dan een mel­der in zijn eentje. Soms vindt discriminatie trouwens ook onbewust plaats. Als bijvoorbeeld een hulphond niet mee mag in een restaurant, dan komt dat vaak doordat het personeel niet goed op de hoogte is van de wet.’

Hoe kan je een melding bij jullie doen?

Jessika: ‘Dat kan op verschillende manieren. Telefonisch via 0800-0880, door een mail te sturen naar gooien­[email protected], via de website discrimi­natie.nl of via onze Discriminatiemelder-app. We heb­ben ook een maandelijks inloopspreekuur in de bibliotheken van Bussum, Huizen en Hilversum. Je kunt overigens ook anoniem een melding doen. Onze hulp is altijd gratis.’

Wat willen jullie de lezers van het Larens Journaal meegeven?

Bernd: ‘Heb je een vervelende ervaring gehad op het gebied van discriminatie of racisme? Meld het, ook als je twijfelt. Of het nou gaat over dat je anders behandeld bent vanwege je herkomst, godsdienst, je geslacht of genderidentiteit, handicap of chronische ziekte of één van de andere discriminatiegronden. Wij nemen elke melding serieus. Praten lucht sowieso op. Misschien kunnen we er iets aan doen. En anders denken we met je mee wie van onze netwerkpartners wél kan helpen. Blijf er dus vooral niet mee zitten!’